حجت الله عبدالملکی: واقعیت تحریم‌های ۱۳ آبان را به مردم نگفته‌اند
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۳۹۸۸۸۵
به گزارش خبرگزاری بسیج، تحریم‌های ۱۳ آبان آمریکا علیه ایران به اخبار مهم این روز‌ها تبدیل شده است. آمریکا تمام تلاشش را می‌کند تا با قلدری این تحریم‌ها را شبیه غول بزرگی نشان دهد و انتظار دارد تا با اعمال تحریم‌ها به ایران فشار بیاورد و به خیال خودش کمر اقتصاد کشور را بشکند! رسانه‌های بیگانه نیز که می‌خواهند از قافله عقب نمانند به این مسئله پروبال می‌دهند و از هر راهی برای برپا کردن جنگ روانی در ایران استفاده می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
واقعیت تحریم‌های ۱۳ آبان چیست؟
حجت الله عبدالملکی، اقتصاددان مطرح کشورمان درباره تحریم‌های ۱۳ آبان به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: «آن‌چیزی که رئیس جمهور آمریکا در اردیبهشت‌ماه اعلام کرد این بود که هم آمریکا از برجام خارج می‌شود و تحریم‌هایی که قبلا در ایران بوده مجددا اعمال خواهد شد؛ بنابراین بخش اول تحریم‌ها در مردادماه برگشت و بخش دوم آن در ۱۳ آبان اعمال خواهد شد. مهم‌ترین مسئله در تحریم‌ها بحث کاهش فروش نفت ایران است که بر اساس آن قرار شده تحریم‌های نفتی ایران بازگردد. اما باید این نکته اساسی را در نظر داشته باشیم که واقعیت‌های تحریم که هیچ گاه به مردم گفته نشده است.»
او ادامه می‌دهد: «متاسفانه اطلاعاتی که مردم درباره میزان اثرگذاری تحریم‌های ۱۳ آبان داشته و دارند با واقعیت آن تفاوت بسیار زیادی دارد. باید گفت که اقتصاد ایران، اقتصاد بزرگی است و ظرفیت‌ها و روابط بسیار گسترده‌ای دارد، بنابراین هیچ وقت اقتصاد کشور با تحریم قفل نمی‌شود و دچار بحران و چالش نخواهد شد. این در حالی است که اقتصاددانان خارجی که غرض سیاسی ندارند این مسئله را تایید کرده و گفته‌اند که اقتصاد کشور‌هایی مانند ایران به دلیل منابع وسیع، پایه‌های اقتصادی قوی و کشورهای همسایه بسیار زیادی که دارد، قابل تحریم کردن نیست.»
تحریم‌های ۱۳ آبان بی‌اثرتر از تحریم‌های سال ۹۰ خواهد بود
عبدالملکی اظهار می‌دارد: «براساس علم اقتصادی تحریم، مسیر‌های غیرمستقیمی برای مبادلات مالی و تجاری در دنیا وجود دارد که ظرفیت‌های نسبتا بزرگی را ایجاد کرده است، بنابراین ممکن است که تحریم‌ها دردسر‌هایی را برای اقتصاد ایران ایجاد کند، اما هیچ‌گاه نمی‌تواند باعث چالش این اقتصاد شود.»
این کارشناس اقتصادی می‌گوید: «تحریم‌های ۱۳ آبان اثر بسیار کمتری به نسبت تحریم‌های سال ۹۰ علیه ایران دارد و اصلا با آن قابل مقایسه نیست. زیرا که برخلاف تحریم‌های گذشته، بسیاری از کشورها اعلام کرده‌اند که در تحریم‌های امسال شرکت نخواهند کرد. مثلا بسیاری از کشورهای منطقه و کشورهای شرق آسیا اعلام کرده‌اند که نفت ایران را خواهند خرید، بنابراین ما نسبت به تحریم‌های گذشته مسیر هموارتر و خوبی برای مبادلات مربوط به نفت داریم. همچنین کشورهای اروپایی در ظاهر می‌گویند به دنبال سازو کار برای دور زدن تحریم‌ها هستند هرچند که با ما همکاری جدی ندارند.»
باید فضای روانی تحریم‌ها مدیریت شود
عبدالملکی در پاسخ به این سوال که چقدر تحریم‌ها در اقتصاد کشور اثرگذار خواهد بود؟ می‌گوید: «سیاست‌های دولتی و رویکردی که دولت برای مدیریت فضای روانی تحریم‌ها درنظر می‌گیرد، اثر تحریم‌ها در ایران را مشخص می‌کند. در واقع باید گفت که خود تحریم‌ها در اکشور اثر جدی ندارد، اما جنگ روانی تحریم‌ها که دشمن علیه کشور به‌راه انداخته اثرگذار است و باید آن را به حداقل رساند.»
او به اظهارنظر‌های مسئولین دولتی و برنامه‌ریزی‌ها برای مدیریت اقتصاد کشور در شرایط تحریم‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «مسئولین کشور در همان هفته‌های اول خروج آمریکا از برجام می‌گفتند که تحریم‌ها ما را دچار مشکل خواهد کرد. همین مسئله باعث شد تا شاهد افزایش قیمت‌ها در خرداد و تیرماه باشیم. خوشبختانه در ماه‌های بعد یعنی مرداد و شهریور نظرات مسئولین تغییر کرد و همین مسئله مانع از رشد قیمت‌ها شد؛ بنابراین نیاز است تا مسئولین در شرایط فعلی واقعیت تحریم را به مردم بگویند و بازار را دچار تنش و اضطراب نکنند. البته اظهارنظر مسئولین باید همراه با ارائه برنامه عملیاتی باشد و نه صرفا حرف زدن. زیرا که مردم تناقضات را درک می‌کنند و خروجی آن بی‌اعتمادی به مسئولین می‌شود.»
آمریکایی‌ها به دست خودشان شاخ غول تحریم‌ها را می‌شکنند
حجت الله عبدالملکی درباره وظیفه مسئولان برای تحریم‌های ۱۳ آبان می‌گوید: «دولتی‌ها به جای متمرکز شدن بر همراهی و همکاری اروپایی‌ها بهتر است تا برنامه عملیاتی ارائه دهند. مثلا اگر غربی‌ها مسئله توقف فروش نفت ایران را مطرح می‌کنند، مسئولین برای مردم به صورت شفاف توضیح دهند که چندین روش دیگر برای فروش نفت وجود دارد که به هیچ وجه قابل تحریم کردن نیست. یا مثلا برنامه‌هایی که برای جا به جایی وجوه نفتی دارند را بیان کنند تا اعتماد مردم جلب شود. در این صورت نه تنها اتفاقی برای اقتصاد کشور نمی‌افتد بلکه آمریکایی‌ها به دست خودشان شاخ غول تحریم‌ها را می‌شکنند. زیرا با عبور از این تحریم‌ها که قابل مدیریت است دیگر آمریکا هیچ حربه‌ای برای حمله به ایران نخواهد داشت.»
عبدالملکی با اشاره به این مسئله که اگر دیپلماسی اقتصادی با کشور‌هایی که ذاتا با ما دشمن نیستند، تقویت شود حتما می‌شود بخش زیادی از فشارهای تحریم را حذف کرد، می‌گوید: «چین در سال ۹۱ خرید نفت از ایران را به شدت کاهش داد، اما با دیپلماسی قوی که وزارت نفت وقت انجام داد، مجددا فروش نفت ایران به چین افزایش پیدا کرد و به ۶۰۰ هزار بشکه در روز رسید؛ بنابراین دولت به جای اینکه تمام دیپلماسی خود را برای ارتباط با اروپا بگذارد باید دیپلماسی خود را در چارچوب اقتصاد مقاومتی تنظیم کند. یعنی گسترش همکاری و تعامل با کشورهای دوست و کشور‌هایی که معاند نیستند. به طور حتم این کشورها به شدت تحت تاثیر دیپلماسی هستند یعنی مقامات رسمی کشور درخواست و پیگیری کنند از آنها قطعا جواب خواهد داد.»
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۳۹۸۸۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واشنگتن پست : طرح صلح خاورمیانه بایدن توهم است تا واقعیت/ طرح نتانیاهو برای غزه شامل جنگ بیشتر است/ اعراب طرف گفت و گویی در تل آویو ندارند
به گزارش جماران، آیا طرح صلح جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده برای خاورمیانه می تواند ره به جایی ببرد؟ واشنگتن پست در نوشتاری تحلیلی در این باره از این طرح باعنوان متوهمانه نام برده و می نویسد : توهمات پشت طرح بایدن برای صلح خاورمیانه چیست؟ در ظاهر، چشم انداز بزرگ جو بایدن برای خاورمیانه بسیار منطقی است؛ اسرائیل، متحد آمریکا و بهره‌مند از میلیاردها دلار کمک نظامی این کشور، ترس از امنیت منطقه‌ای خود را از طریق مجموعه‌ای آشکار از ائتلاف‌ها با برخی از همسایگان عرب خود فرونشانده است. آن کشورهای عربی که عمدتاً توسط پادشاهان سنی اداره می‌شوند، سود حاصل از این معامله را با روابط نزدیک‌تر با کشوری که به‌خاطر بخش فناوری و صنایع دفاعی پیشرفته‌اش شناخته می‌شود، به دست خواهند آورد. در چنین شرایطی، ایران که با هر سه طرف این معامله رابطه پر اما و اگری دارد گرفتار اتحاد و ائتلاف آنها خواهدشد.
این دیدگاه کم و بیش همان مفهومی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا را در هنگام ایجاد توافقنامه آبراهام - توافقات عادی سازی بین اسرائیل و دو پادشاهی عربی (امارات متحده عربی و بحرین) – سرخوش کرده و رئیس جمهور پیشین از آن با عنوان دستاوردهایی برای صلح منطقه یاد کرد.
اما مشکلی که امیدهای بایدن برای صلح خاورمیانه را از بین برد، همان مشکلی است که ترامپ نتوانست به آن رسیدگی کند: رابطه بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها.
ترامپ و متحدانش سعی کردند مسئله فلسطینی ها و فقدان یک کشور قابل دوام و نداشتن حقوقی مشابه با میلیون ها اسرائیلی در میان آنها را به اصطلاح زیر قالی کرده و از دیده پنهان کنند. پادشاهان خلیج فارس که از سالها روند شکست صلح خسته شده بودند و تهدید ایران را هم جدی تر می دیدند تا حدودی به چارچوب تعیین شده از سوی آمریکا ملزم و متعهد شدند.
جو بایدن روی کار آمد و تصمیم گرفت تا پا جای پای ترامپ بگذارد و پس از اینکه ترامپ هدیه سیاسی به جناح راست اسرائیل داد، جانشین او چند امتیاز نمادین به فلسطینی ها داد. تا تابستان 2023، صحبت از عادی سازی روابط سعودی-اسرائیل در خاورمیانه سر و صدای زیادی داشت.
سپس 7 اکتبر فرا رسید، زمانی که گروه حماس با حمله بی سابقه و مرگباری به جنوب سرزمین های اشغالی حمله کرد . تاکنون در جنگ غزه بیش از 34000 فلسطینی - که بسیاری از آنها زن و کودک بودند - توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده اند( به شهادت رسیده اند).
این جنگ وضعیت ناآرام موجود در منطقه را در هم شکست. ایالات متحده، همراه با شرکای اروپایی و عرب خود، همگی اذعان دارند که روند رو به مرگ برای دستیابی به یک کشور فلسطینی باید احیا شود، حتی در شرایطی که آنها برای توقف فوری خصومت ها و آزادی اسیران باقی مانده در اسارت حماس تلاش می کنند. اما بین امیدهای بایدن و واقعیت‌های موجود شکافی وجود دارد. ایالات متحده همچنان توافق اسرائیل و عربستان را محور یک توافق سیاسی گسترده تر می داند که راه را برای بازسازی غزه و همچنین ظهور یک کشور فلسطینی هموار می کند.
تلفات تکان دهنده در غزه، تعامل دولت های عربی با اسرائیلی ها را بدون اولویت دادن به نگرانی های فلسطینی ها، تبدیل به کاری غیرممکن کرده است. به نظر نمی رسد که هیچ کس در ساختار سیاسی اسرائیل از متحدان راست افراطی نخست وزیر جناح راست بنیامین نتانیاهو گرفته تا رقبای اصلی او در اپوزیسیون میانه روتر به نظر مایل به بررسی مسئله حق تعیین سرنوشت یا حقوق فلسطینیان باشد.
یک ستون نویس روزنامه اسرائیلی هاآرتص، اخیرا در این باره نوشته است: «اسرائیل توجهی به اصل ماجرا نمی کند. در حال حاضر مقام های اسرائیلی نه تمایلی برای تصمیم گیری های استراتژیک در قبال این مسئله فلسطین دارند و نه البته ابزار آن را در دست دارند. همه چیز تاکتیکی است. اسرائیل در سه جبهه دچار خشم موجه، ناامیدی و بن بست شده است: در غزه علیه حماس. در لبنان در مقابل حزب الله؛ و در دایره بیرونی، علیه ایران.»
خشم قابل توجیهی از طرف شرکای عرب در معامله احتمالی با اسرائیل نیز وجود دارد. وزیر امور خارجه اردن، روز یکشنبه در نشست ویژه مجمع جهانی اقتصاد در ریاض پایتخت عربستان سعودی، با اشاره به ادامه مخالفت اسرائیل با حل و فصل مسائل گفت: «چالشی که ما داریم این است که در حال حاضر شریکی در اسرائیل در مورد هر گونه صحبت در مورد تشکیل کشور فلسطین نداریم.»
شاهزاده فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر امور خارجه عربستان سعودی، این نگرانی‌ها را تکرار کرد و گفت که تعهد اسرائیل به راه‌حل تشکیل دو کشور، به هر ماموریتی برای برقراری صلح در منطقه اعتبار بیشتری می بخشد. او ادامه داد : اگر همه ما موافقیم که دولت فلسطین و دادن حقوق فلسطینیان راه حلی است که همه ما به آن نیازمند هستیم پس همه ما باید تصمیم بگیریم که تمام منابع خود را برای تحقق آن سرمایه گذاری کنیم.
مشکل اینجاست که اسرائیلی ها موافق نیستند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، در هفتمین سفر خود به منطقه از زمان آغاز جنگ، به اسرائیل خواهد رفت و یک بار دیگر با نتانیاهو سرکش روبرو خواهد شد. در ریاض، بلینکن اصل مشکل را تایید کرد: «من فکر می‌کنم واضح است که در غیاب یک افق سیاسی واقعی برای فلسطینی‌ها، داشتن یک برنامه منسجم برای خود غزه، اگر نگوییم غیرممکن، بسیار سخت‌تر خواهد بود.»
طرح نتانیاهو برای غزه شامل جنگ بیشتر است. روز سه‌شنبه، او به فشارهای داخلی و بین‌المللی در برابر حمله گسترده اسرائیل به رفح، شهر جنوبی غزه که محل زندگی بیش از یک میلیون آواره فلسطینی است، هیچ اهمیتی نداد. نتانیاهو در دیدار با نمایندگان خانواده‌های گروگان‌ها و قربانیان گفت: «ما وارد رفح می‌شویم و گردان‌های حماس را با یا بدون توافق در آنجا نابود می‌کنیم تا به پیروزی کامل برسیم.»
در ریاض، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که مقر آن در کرانه باختری است، گفت: اگر نتانیاهو به راه خود ادامه دهد، بزرگترین فاجعه در تاریخ مردم فلسطین رخ خواهد داد. ایالات متحده تنها کشوری است که می تواند اسرائیل را از ارتکاب این جنایت باز دارد. حتی در صورت حمله به رفح، مشخص نیست که نتانیاهو به اهداف استراتژیک اعلام شده خود دست یابد. کارشناسان معتقدند که ظرفیت‌های نظامی حماس تنزل یافته، اما به سختی از بین رفته است. در همین حال غزه نابود و ویران شده است.
ژان پیر فیلیو، مورخ سیاسی در این باره می گوید: لشکرکشی اسرائیل به نوار غزه ، پتانسیل این منطقه به عنوان محلی برای زندگی را کاملا از میان برده است. این تلی از ویرانه‌ها که نفرت فقط در آن رشد می کند ، زمینه‌ی حاصلخیز برای احیای اسلام‌گرایی مسلحانه خواهد بود.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان